Voor de uitbraak van de coronapandemie in het voorjaar van 2020 was er in Nederland een langzame daling van de werkloosheid en het aantal mensen dat leeft in armoede.

Volgens het CBS maakte in 2019 6,2 procent van de Nederlandse bevolking deel uit van een huishouden met een inkomen onder de lage-inkomensgrens. Dat is iets minder dan in de twee voorgaande jaren. 1 miljoen mensen leefden in 2019 in een huishouden onder de lage-inkomensgrens, van wie 398 duizend al ten minste vier jaar achtereen (2,5 procent van de bevolking). Sinds 2017 bleef het aandeel met een langdurig armoederisico onveranderd.

Zelfstandigen, bijstandsontvangers en niet-westerse migranten liepen een bovengemiddeld risico op armoede. Dat gold ook voor kinderen. In 2019 groeiden 251 duizend kinderen (7,8 procent) op in armoede.

Volgens het NIBUD heeft een op de vijf mensen betalingsproblemen. Bij tweederde gaat het om lichte problemen, eenderde kampt met ernstige problemen (700.000 huishoudens). Hadden tien jaar geleden huishoudens vooral betalingsachterstanden op het gebied van consumptieve kredieten, nu gaat het vooral om achterstanden in de betalingen van de vaste lasten en door schulden bij de overheid.

Parochies zetten zich op tal van manieren in voor de bestrijding van armoede. Om de paar jaar houden de kerken een onderzoek naar de financiële hulp door caritasinstellingen en diaconieën.

Kerken droegen in 2018 40,5 miljoen euro aan hulp en 1,34 miljoen uren aan vrijwilligerswerk bij aan armoedebestrijding. Het totaal aantal hulpvragen steeg van bijna 50.000 in 2015 naar 62.500 in 2018.

• individuele financiële steun waar sociale voorzieningen ontoereikend zijn
• begeleiding bij invullen formulieren of gang naar instanties
• collectieve initiatieven zoals noodfonds, voedselbank, kledingbank, SchuldHulpMaatje, inloophuis, eetproject, kringloopwinkels en ruilborden
• verstrekken van kerstpakketten
• aanbieden van vakanties of uitjes
• belangenbehartiging bij politieke en maatschappelijke organisaties