Tijdens de Tour of Faith op 8 december ontvingen de blauwe zusters in Den Haag de jongeren en de bisschop met een bijzondere maaltijd. Die maaltijd vormde de afsluiting van een programma dat in het teken stond van Advent en de voorbereiding Kerstmis. “De Advent is de jaarlijks terugkerend kans voor ons om ons hart af te stemmen op de Heer”, preekte de bisschop in de eucharistieviering deze middag.

“De Heer kijkt vooral naar ons hart (1 Samuel 16, 7). Ons hart is wie we zijn, wat we denken, waar we bang voor zijn, spijt van hebben of blij van worden. Ons hart zegt waar we ons accent leggen in het leven. En als we snode plannen beramen, begint dat ook bij ons van binnen” (cf Matteüs 15, 17).

“De Advent is geen overbodige luxe. Waar hangt ons hart uit als het gaat om onze relatie met God? In de eerste lezing spreekt de profeet Jesaja (Jesaja 11, 1-10) over een visioen van vrede, dat wil zeggen de essentie van het rijk van God. Wilde en tamme dieren kunnen elkaar zonder gevaar naderen en een klein kind kan zijn hand steken in het nest van een slang. Geloven we in die vrede? Of denken we - onder de indruk als we zijn van alle geweld dat we via de media zien - dat het een mooie gedachte is om ons slechts een moment aan te warmen, maar geloven we er eigenlijk niet in, omdat vrede niet op kan tegen al die haat?”

“Dat is de eerste check voor de Advent”, benadrukt de bisschop. “Wil je in die vrede geloven en een instrument worden van de vrede van de Heer? Dat betekent dat we afzien van onverschilligheid en uiteindelijk voorbij gaan aan teleurstelling en angst. Het betekent zeggen: die vrede daar ga ik voor, want de Heer heeft het beloofd, ik ga er voor en doe wat ik eraan kan doen.”

Nog twee punten noemt de bisschop als check voor de Advent. “Paulus zegt in de brief aan de Romeinen (Romeinen 15, 4-9): ‘Aanvaardt elkander als leden van één gemeenschap, zoals ook Christus ons in zijn gemeenschap heeft opgenomen.’ God is mens geworden en heeft zich klein gemaakt om ons leven te delen. Willen wij met ons hart openstaan voor die verbondenheid met de Heer en in Christus’ Naam de band met elkaar opbouwen tot eer van God? Kunnen we in geloof de verbondenheid met elkaar meer zoeken en elkaar dragen als het moeilijk is (cf 1 Korintiërs 11, 26)? En het derde punt is, zoals Johannes de Doper zegt in het evangelie (Matteüs 3, 1-12): ‘Bekeert u.’ God roept op tot bekering. Hij is de grond van ons bestaan en ons einddoel. Durven we in deze adventstijd te zeggen: Heer, ik heb uw barmhartigheid nodig, ik maak me klein voor uw liefde als uw kind?”

“Dus deze drie dingen zijn belangrijk als verdieping van ons geloof en impuls voor onze band met God en elkaar: 1) geloof je in Gods vrede die Christus is komen brengen, wees dan ook bereid een instrument van die vrede te zijn, 2) ben je onder de indruk van Gods liefde die we in Christus ontmoeten, probeer dan ook elkaar te dragen in de gemeenschap van de Kerk, 3) en weet dat, als je met de ogen van Christus naar je eigen leven kijkt, je Gods barmhartigheid nodig hebt. Zo mogen we deze Advent vieren als een grote uitnodiging van de Heer en ons openstellen voor zijn vrede, gemeenschapszin en barmhartigheid.”

In de middag is er gelegenheid om het sacrament van boete en verzoening (biecht) te ontvangen tijdens de aanbidding van het heilig Sacrament. De aanbidding wordt geleid door diaken Iwan Osseweijer, terwijl Mgr. Van den Hende, pater Vincent Wang svd en kapelaan Daan Huntjens biecht horen. Ondertussen verzorgt Desiree Bühler een catechese over de kerststal.

Desiree Bühler vertelt over de brief van paus Franciscus over de kerststal, die juist deze week verscheen, waarin de paus schrijft over het belang en de betekenis van de kerststal. De heilige Franciscus van Assisi is degene die aan het begin staat van de traditie zoals wij die kennen. “Hij wilde de mensen laten zien hoe levend het evangelie is en wat de geboorte van Christus voor ons betekent”, vertelt Desiree. “In een Italiaanse kerststal staan veel meer figuren dan in de kerststal zoals wij die normaal kennen. Bijvoorbeeld een broodbakker of een arbeider, want die stonden er ook bij die eerste keer toen Franciscus zijn levende kerststal introduceerde.”

“De paus maakt ons erop attent dat het zetten van de kerststal een traditie is die we moeten voortzetten, omdat we daarmee telkens opnieuw de geboorte van Christus uitbeelden en beleven. Als je de kerststal opzet, heeft dat ook een evangeliserende waarde, omdat mensen zien dat Christus in ons midden is geboren. Dat is de grote waarde van de kerststal op pleinen, in de huizen en in kerken. De kerststal laat mensen even stil staan bij het wonder van de geboorte van Christus op aarde.” Desiree laat een foto uit 2017 zien van de kerststal op het Sint Pietersplein. Op verzoek van paus Franciscus waren daar ook de werken van barmhartigheid in uitgebeeld. “Er was bijvoorbeeld een zieke in die kerststal opgenomen. Want Christus is geboren voor ons allemaal en juist voor de mensen die het moeilijk hebben.”

Eén voor één loopt ze de figuren uit de stal langs. En ze legt uit: “Jezus werd geboren in een kribbe, in een voederbak waar de dieren hun eten uit halen. Augustinus heeft gezegd dat dit geen toeval kan zijn geweest. Omdat Jezus ons voedsel werd in de eucharistie. We ontvangen Hem in het sacrament van de eucharistie.”

Deze drie dingen noemde de bisschop in zijn homilie als aandachtspunt voor de Advent, omdat ze belangrijk zijn als geloofsverdieping en impuls voor onze band met God en elkaar. Ze helpen om de Advent te vieren, als uitnodiging van de Heer om ons open te stellen voor zijn vrede, gemeenschapszin en barmhartigheid.

1. Geloof je in Gods vrede, die Christus is komen brengen, wees dan ook bereid een instrument van die vrede te zijn
2. Ben je onder de indruk van Gods liefde, die we in Christus ontmoeten, probeer dan ook elkaar te dragen in de gemeenschap van de Kerk
3. Als je met de ogen van Christus kijkt naar je eigen leven, weet dan dat je Gods barmhartigheid nodig hebt