“De overgang van Soná, waar we de eerste week te gast waren, naar Panama-Stad was groot”, vertelt rector Walter Broeders over de tweede WJD-week in Panama. “In een arme buitenwijk van Panama-Stad logeerden wij in gastgezinnen. Eenvoudige huizen, onverharde wegen en met op veel plaatsen het huisvuil gewoon op straat. We zagen dat het leven van de mensen zeer sober is, maar de hartelijkheid groot. De mensen geven wat zij hebben: hun lach, hun opgewektheid, hun blijheid. Zij willen dat wij met de beste herinneringen naar huis gaan. Hiermee raken zij de kern van het evangelie.”

De tweede WJD-week werd geopend met een eucharistieviering, waarin de aartsbisschop van Panama hoofdcelebrant was. Rector Broeders: “Dat was het begin van een groot geloofsfeest. De preek van de aartsbisschop was krachtig en direct. Hij zei tot de jongeren: ‘Jullie zijn de protagonisten van de verandering. Laat je leiden door de sociale leer van de Kerk en wees een voorvechter voor rechtvaardigheid.’ Hij vroeg zo bijzondere aandacht voor de levensomstandigheden van veel mensen in zijn land en daarbuiten.”

“Een ware chaos was het overigens om binnen te komen op het veld waar de paus ontvangen werd voor de openingsceremonie. Treffend vond ik de openingszin van de toespraak van de paus. Hij gaf aan dat velen vroegen na de Wereldjongerendagen in Krakau vroegen of hij als paus ook in Panama zou zijn. ‘Dat weet ik niet’, was zijn antwoord, ‘maar Petrus zal er zeker zijn!’ De paus zal dus bij de Wereldjongerendagen zijn, of het nu deze paus is of zijn opvolger. Dat laat de eenheid van onze Kerk zien, rondom de stoel van Petrus, onze paus.”

“Paus Franciscus zei verder: ‘Christen zijn is geen verzameling van waarheden om in te geloven. Christelijk leven is liefhebben met dezelfde liefde waarmee Hij ons liefheeft!’”

De dagen waren gevuld met catecheses, eucharistievieringen en het volgen van inhoudelijke streams die de Nederlandse WJD-organisatie deze keer extra in het programma had gebracht. Het waren workshops rond verschillende thema’s: theologie, twitteren met God, ontdek jezelf (leiderschap) en medische ethiek. Rector Broeders: “Met een aantal jongeren heb ik de kruisweg gebeden bij een groot scherm in de oude wijk van Panama met de oceaan op de achtergrond. Ingetogen en rustig. Op diezelfde plek trad daarna de band Trinity op, die ons allen deed dansen, zingen en springen. Geloven is een feest!”

“De laatste eucharistieviering in de parochiekerk waar wij te gast waren mocht ik zelf preken. Ik refereerde aan een parachutesprong die ik eens heb gemaakt. Je laat alle zekerheden thuis en je geeft je in vertrouwen over. Is dat niet geloven? Je overgeven aan de handen van God? Waag die sprong maar!”

Op het terrein waar op zaterdagavond de wake werd gehouden werden de matjes uitgerold om de avond en daarna de nacht door te brengen. “Tijdens de wake riep de paus ons op om bij de uitstelling van de eucharistie ons leven en dat van onze dierbaren bij Jezus te brengen. Er heerste totale stilte over het hele kamp met honderdduizenden mensen.” De rector is onder de indruk van de intensiteit van het gebeuren: “Je voelde een echte, pure en diepe emotie.”

“De nacht was kort. De priesters stonden even voor vier uur om op weg te gaan naar de plek waar zij mochten concelebreren. ‘Jullie jongeren’, zei de paus tijdens de eucharistie, ‘zijn niet de toekomst, maar het heden van de God.’ Zo wist de paus wist ons allen te bemoedigen.”

“Met grote vreugde en bemoediging verlieten wij het veld met de brandende zon op ons hoofd om afscheid te gaan nemen van onze gastgezinnen met een dikke knuffel en veel dank voor hun gastvrijheid. Ze gaven ons van wat ze hebben: hun lach, hun geloof, hun gastvrijheid.”

“Panama is niet alleen het land, dat twee oceanen met elkaar verbindt”, constateert de rector tot slot, “maar dat ook in staat was om mensen uit de hele wereld met elkaar en met God te verbinden. Portugal is de volgende plaats van de Wereldjongerendagen in 2022. Het klinkt nog ver. Of paus Franciscus daarbij is, blijft altijd een vraag, maar Petrus zeker wel.”