Het hoogtepunt vandaag? Dat was de 'bijna ontmoeting' met paus Franciscus.” Ruben Stolker (35) uit Leiden vertelt enthousiast over de audiëntie bij de paus op woensdagochtend. "Ik zeg 'bijna', omdat we op de allereerste rij stonden in het vak met het bisdom. En toevallig zat ik daarin weer op de eerste rij. De paus kwam op vijf meter bij ons langs. We zagen hem echt in levende lijve, anders dan op tv. Je ziet dat er echt warmte van hem uitgaat. Hij heeft een hele warme uitstraling."

Nadat de paus zijn toespraak had gehouden en de zegen had gegeven, liep hij naar een groep blinde mensen die vooraan stond. "Dat was mooi om te zien. De paus ontmoette ieder van hen persoonlijk door een omhelzing of met een schouderklop. Het was heel warm, heel hartelijk. Ik moest denken aan de term 'plaatsbekleder van Christus'. Iemand achter me zei het ook: op die manier is Jezus misschien ook wel met de mensen omgegaan. Die gedachte kwam denk ik bij meer mensen op.”

“Jezus laat zich raken door mensen. Hij wordt door medelijden bewogen. De paus wordt door medelijden bewogen en gaat over tot daden van liefde. Onze paus spreekt tot het hart en dat moet ons tot daden aanzetten. Ik ging vandaag echt anders kijken en raakte zelf ook bewogen.”

Vier jaar geleden had Ruben een bekeringservaring. In Krakau sprak hij met een priester over de betekenis van Maria. “Die priester zei me: waarom vraag je niet gewoon of je haar mag ontmoeten? Ik dacht: hoe dan? Hij zei: gewoon in gebed. Daarna bij de aanbidding bij het Allerheiligste heb ik gebeden tot Maria: mag ik u ontmoeten? Toen voelde ik plots over mijn hele lichaam warmte en liefde. En toen wist ik: de hemel is niet alleen boven, maar ook beneden hier op aarde. En ook: het is niet een gedachte in ons hoofd. God is een realiteit. Omdat bij mijn het verstand soms de boventoon voert, zegt ik wel eens tegen mezelf: weten gaat met het verstand, maar geloven gaat met je hart, je verstand, je ziel en al je krachten. Ik heb overigens mijn verstand nog nooit zoveel moeten gebruiken als sinds ik het geloof heb. Maar het hart is het belangrijkste, ruimte geven aan God. Hij komt als je je openstelt. Misschien niet van de ene op de andere dag, maar het komt.”

“Ik heb lang nagedacht, of eigenlijk gebeden, of ik mee zou gaan op deze bedevaart. Ik was al eens in Rome op bezoek bij vrienden, dus had de stad al een keer gezien. Maar toen kwam toch het verlangen en in gebed ook de bevestiging om te gaan. Ik heb er geen moment spijt van. De eucharistievieringen, de kerken met daarin de hele bijzondere relieken van het kruis van Christus, de nagels en de doornen. En in andere kerken de kettingen en de graven van Petrus en Paulus. En 2000 jaar traditie die hier aanwezig is. Wij draaien daarin mee. Je voelt die verbondenheid.”

Na de audiëntie bij de paus bezoeken pelgrims de Friezenkerk, de stad of de Vaticaanse musea. Om 17.00 uur moet iedereen weer bijeen zijn in de basiliek van Sint Paulus Buiten de Muren, waar al eeuwenlang het graf van de apostel Paulus wordt vereerd. Door vertragingen bij het bezoek aan de Vaticaanse musea wordt het een logistieke uitdaging. De mis begint later dan gepland en eindigt als de kerk al dicht zou moeten zijn gegaan.

Mgr. Van den Hende opent de mis: “We mogen vandaag de eucharistie vieren dicht bij het graf van de apostel Paulus, die de verkondiging ter hand heeft genomen om veel mensen te bereiken met het woord van Christus.” De Kerk viert deze dag het feest van de heilige Lucas evangelist. In de koepel van de basiliek zijn Lucas en Paulus dicht bij elkaar afgebeeld. Ze waren metgezellen in de verkondiging van het evangelie.

“We komen tot rust bij God, die ons in beweging zet”, zegt diaken Iwan Osseweijer in zijn homilie. “Lucas en Paulus gaan samen op pad in trouw, in liefde en verbondenheid. En het is die Lucas die ten beste spreekt als Paulus gevangen is genomen. Ze gaan er samen voor. Als je wil bouwen aan een netwerk van liefde, zou je kunnen zeggen: dat weten we wel. Natuurlijk weten we hoe belangrijk het is om elkaar vast te houden. Maar kunnen we dat ook als het tegenzit en we tegenslag hebben? Als we God serieus nemen, en daarvoor zijn we hier toch bij elkaar, kunnen we niet anders dan trouw blijven.”

“God stapt in onze realiteit binnen. Hij trekt ons leven aan en trekt het zich ook aan in overdrachtelijke zin. De eucharistie die we zo vieren, is meer dan een mooie plechtigheid. Het is Jezus die hier in ons midden komt. Dat is niet zomaar wat. Hij zegt: Ik hou zoveel van jullie, dat Ik mijn leven geef voor jullie. En Ik vraag alleen maar die liefde te accepteren en evenzo te doen. We mogen de communie heel bewust ontvangen, ons hart openstellen. Zodat we net als Lucas en Paulus het evangelie mogen verkondigen. Gewoon erover praten, ook op feestjes en partijtjes. En de handen uit de mouwen. Moge Lucas en Paulus ons daartoe op deze plaats een voorspreker zijn.”

• Lees meer over de bedevaart