In het verlengde van de landelijke Romebedevaart maakten misdienaars en acolieten op zaterdag 13 september hun eigen pelgrimage naar de ‘kleine Sint Pieter’, de basiliek van Oudenbosch (Noord-Brabant, bisdom Breda). In totaal waren er meer dan 450 deelnemers. Vanuit het bisdom Rotterdam waren 52 misdienaars aangemeld, 32 acolieten en 21 begeleiders. Helaas kon door een treinstoring een groep deelnemers uit Dordrecht pas later aansluiten op deze dag.

Aan het begin van de dag verzamelt iedereen zich in cultureel centrum ‘Fidei et arti’ naast de basiliek. Daar heet vicaris Paul Verbeek van het bisdom Breda iedereen welkom. Voor het programma begint gaan de Rotterdamse deelnemers samen op de foto. Daarna kleden ze zich om.

Ook Daniël (12), Ruben (10) en Maria (8) trekken hun kleding aan. De kinderen zijn met hun ouders gekomen. Ze zijn misdienaar in Delft en in de kathedraal in Rotterdam. “Ik vind het leuk om misdienaar te zijn”, vertelt Daniël. “Je bent dicht bij het altaar. En je mag dingen doen. Dus je hoeft niet de hele tijd te zitten in de kerkbank.” Wat vinden ze het leukste om te doen? “Het dragen van de kaarsen”, zegt Maria. “In de kerk is er geen wind, dus ze waaien niet zomaar uit. Het is niet moeilijk.” Wat ze wel heeft moeten leren is het wieroken. “Dan moet je in het goede tempo zwaaien met het wierookvat.” Ruben: “Ik vind het processiekruis het mooist, dat je voorop in de stoet naar binnen mag dragen.”

Ze vinden het zelf leuk om te doen en denken dat het ook voor andere kinderen leuk kan zijn. “Je leert ook dingen. Je raakt eraan gewend dat mensen naar je kijken. Dat helpt als je bijvoorbeeld een spreekbeurt hebt. Je wordt er meer zelfverzekerd van”, zegt Daniël. Het is mooi dat de kinderen misdienaar zijn, vinden hun ouders, Stefan en Marieke. “Het is mooi dat ze bij de eucharistie dichtbij het altaar zijn als Jezus in de communie komt. Ze zijn meer betrokken, ze snappen beter hoe de viering in elkaar zit. En wij kunnen de mis rustig volgen vanuit de kerkbank. En ook leren ze mensen in de kerk kennen en de mensen hen.”

In hun liturgische kleding trekken alle deelnemers in een lange stoet naar de basiliek, waar ze door de hoofdingang de kerk in gaan. Daar worden ze welkom geheten door de pastoor van de basiliek. Daarna vertelt bisschop Liesen van Breda: “Dit is de kerk waar de grote Sint Pieter van Rome is nagemaakt. Deze dag is onderdeel van het Heilig Jaar.”

“We zijn pelgrims van hoop. We zijn mensen die onderweg zijn, die nog niet zijn aangekomen op hun eindbestemming”, zegt de bisschop.“Door Jezus weten we dat onze uiteindelijke bestemming bij God in de hemel is. En we weten dat Hij ons de weg wijst en die weg ook voor ons gemaakt heeft. Door zijn leven en dood en verrijzenis is Jezus voor ons allen de weg geworden die wij als pelgrims gaan.”

“Op deze pelgrimsweg wil Hij blij ons blijven. Hij geeft ons elke keer opnieuw een plek en een tijd om samen te komen, om op kracht te komen. Zoals vandaag in deze kerk. Hier komt Jezus zelf bij ons. De pastoor heet jullie welkom, ik heet jullie welkom, maar in dit huis is Jezus de gastheer en Hij heet ons welkom om op adem te komen bij Hem. Als misdienaars maken jullie het mogelijk op heel veel plekken dat pelgrims naar de H. Mis kunnen komen en op adem kunnen komen”, aldus de bisschop.

“Als je stil staat op je weg, kun je ook zien of je nog op de goede weg zit of misschien een verkeerde keuze hebt gemaakt. Dat moment van stilstaan doen we nu samen. In de stilte vragen we God om vergeving voor wat onderweg niet goed ging. Om onze reis goed te kunnen vervolgen.”

Na de eucharistieviering wordt een groepsfoto gemaakt met alle deelnemers. Op het plein voor de basiliek vraagt Gideon (17) daarna aan bisschop Liesen om een rozenkrans te zegenen. Gideon is opgegroeid in Hillegom en werd misdienaar toen hij zijn eerste communie deed. “De diaken vroeg me of ik het leuk vond om te proberen. Ik was erg bezig met de kerk, vond het heel leuk om mijn communie te doen en ging graag naar de kerk. Dus ik zei ja.”

Inmiddels is hij acoliet. “Een acoliet is wat ouder, je mag wat meer doen en je hebt je vormsel gedaan’, legt hij uit. “Ik heb heel veel steun aan God. Hij heeft me geholpen toen ik veel meemaakte. Zonder God was ik hier vandaag denk ik niet zo blij bij geweest. Deze rozenkrans ben ik van plan cadeau te doen aan een vriend die het op dit moment moeilijk heeft. Ik wil de liefde voor God die ik voel ook laten zien aan anderen. Ik voel me heel prettig als ik anderen help. Dat doe ik ook door er te staan als acoliet. Ik merk dat oudere parochianen het heel erg waarderen als je dit doet.”

Ook Michael (9) wil graag vertellen waarom hij misdienaar is. “Het leukste eraan vind ik dat ik de priester mag helpen. Dat wilde ik altijd heel graag en nu kan het eindelijk. Toen ik vijf was mocht het nog niet, pas toen ik zes was. De kaarsen dragen vind ik heel mooi. Dat kan ik ook goed. Ik ben misdienaar in de Poolse parochie, mijn moeder is Pools, en in de Nederlandse parochie. Superveel. Want ik ben elke week misdienaar en soms twee keer in de week.”

’s Middags is er nog een speurtocht in groepen door Oudenbosch en een gezamenlijke afsluiting met alle deelnemers.

De landelijke misdienaarsdag wordt om het jaar gehouden. De dag is een initiatief van het landelijke platform bedevaarten. Bisschop Woorts, bisschop referent voor de bedevaarten, is voorzitter van het platform bedevaarten en concelebreerde. Ook Mgr. Wellen, diocesaan administrator van het bisdom Groningen-Leeuwarden, was concelebrant. Vicaris Paul Verbeek van het bisdom Breda verzorgde de homilie.

• Bekijk ook de video van katholiekleven.nl: