“Het licht van Christus mag schijnen, ook als we met verdriet en rouw te maken hebben. Het mag kracht geven in onze eenzaamheid en verdriet en angst.” Dit zegt bisschop Van den Hende tijdens de gebedsviering op vrijdagavond 16 december op de R.K. Begraafplaats St. Laurentius in Rotterdam. Elk jaar stelt de begraafplaats voorafgaand aan Kerstmis de deuren open voor de ‘Kerstlichtjesavond’. Hiervoor worden speciaal families uitgenodigd die met Kerstmis een dierbare moeten missen. De hele namiddag en avond is het een komen en gaan van mensen.

“We hebben hier onze dierbaren begraven,” zegt de bisschop tijdens een korte gebedsviering in de kapel op de begraafplaats. “We willen hier samenkomen, omdat niet de duisternis het laatste woord heeft, maar het licht van uw liefde.” De bisschop leest uit het evangelie over Johannes de Doper die oproept tot bekering en de wegen recht te maken (Lucas 3, 3-6) en samen met Jongerenkoor (Joko) uit Krimpen a/d IJssel zingen de aanwezigen kerstliederen. Bisschop Van den Hende: “Het is tweeduizend jaar geleden dat Jezus geboren werd. Maar geschiedenis van heil is niet alleen verleden tijd. God, die mens is geworden, haalt ons zo dicht naar Hem toe, dat we nooit meer alleen hoeven te zijn.”

Als je te maken hebt met rouw, kan alles donker lijken en kun je je afvragen hoeveel licht er is overgebleven. “Daar kan geen kaars tegenop,” vertelt de bisschop. En als je om je heen kijkt, kun je zien dat er wereldwijd nu ongeveer 60 miljoen vluchtelingen en ontheemden zijn, het hoogste aantal sinds de Tweede Wereldoorlog. Mensen vluchten voor oorlog, geweld, discriminatie en vervolging, extreme armoede of vanwege klimaatverandering. Bisschop Van den Hende: “Je kunt denken: het licht, ik zie er niets van. We zijn hier misschien met een donker hart, maar we zijn hier ook om het daar niet bij te laten. Het licht dat de Heer heeft gebracht mag ook een plek hebben in ons hart. En Jezus heeft beloofd terug te keren aan het einde van de tijd. Dan is er eeuwig leven en zullen we voor de Heer staan, net als allen die we hebben verloren. We moeten in dit leven het waakvlammetje van geloof, hoop en liefde brandend houden. Ook al zijn er tegenslagen, teleurstelling en angst.”

En zo wordt, terwijl het donker wordt, te midden van de vele kaarsjes die de begraafplaats verlichten, tot God gebeden voor vrede in de wereld en voor de overledenen, mensen die worden gemist. De bisschop zegent de aanwezigen aan het eind van de gebedsviering, maar niet nadat hij ook het Mariabeeld heeft gezegend dat, naast de kapel, nieuw op de begraafplaats is geplaatst, en er een wees gegroet is gebeden.