Op 29 juni sluit Centrum Vronesteyn met een klein gezelschap het studiejaar af. “We nodigen de diakenstudenten zonder hun partners en de priesterstudenten uit om te markeren dat het studiejaar wordt afgesloten, maar het is anders dan anders geen officiële afsluiting van het jaar. Het huis en de kapel is te klein om het gezien de coronamaatregelen zoals gebruikelijk door te kunnen laten gaan”, vertelt rector Walter Broeders.

De rector van de priesteropleiding en diakenopleiding in het bisdom Rotterdam heeft niet het gevoel dat het jaar wordt afgesloten: “Ik heb juist meer het gevoel dat we doorgaan, omdat we net weer in de parochies aan het opstarten zijn sinds de versoepelingen van de coronamaatregelen aan het begin van deze maand.”

“Als we terugkijken op het studiejaar, zien we dat het coronavirus het jaar heel sterk heeft bepaald. De studie en stages zijn doorgegaan, maar in een nieuwe context. Dat heeft enerzijds de gemeenschap versterkt. Je bent door de lockdown een aantal weken nauwer bij elkaar betrokken, omdat je thuis bent. Maar het heeft de gemeenschap van priesterstudenten en diakenstudenten ook wat uit elkaar gehaald, omdat er ook studenten zijn die elders wonen en die niet hier waren.”

In de huiskapel van Vronesteyn heeft de rector elke dag de eucharistie gevierd. “Elke dag de eucharistie kunnen vieren, was een grote luxe. Studenten gingen volgens de richtlijnen niet ter communie. Veel mensen konden niet naar de mis. We hebben alle mensen met wie we verbonden zijn meegenomen in ons gebed, ook de intenties die mensen ons meegaven.”

Tijdens de lockdown hebben de priesterstudenten de emeriti van het bisdom een kaart gestuurd. Rector Broeders: “De emeriti reageerden daar leuk op en schreven terug, korte briefjes en volgeschreven velletjes papier. Het is een generatie die gewend is om te schrijven. Door de noodgedwongen onthaasting tijdens de lockdown werd zo nieuw contact gemaakt.”

De rector viert dit jaar zijn 25-jarig priesterjubileum. Het plan was om dit feest te vieren met een symposium en een eucharistieviering in de parochie in Leiden, waar hij ook werkzaam is. “Uiteindelijk hebben we het heel sober gevierd. Maar juist daardoor was het ook intensief.” Rector Broeders pakt de homilie erbij die hij heeft gehouden tijdens de viering met de studenten in de kapel van Vronesteyn. “Er is een gedicht dat een leidraad is geweest in mijn leven. Dat heb ik gebruikt in de preek. Daarin staat: Ik vraag wie zijt Gij? En Gij zegt: kom en zie en volg Mij. Ik ga en weet niet waarheen.”

“Toen ik jong was, wist ik: Jezus is de Zoon van God. Maar ik wist het meer met mijn hoofd dan met mijn hart. Door de ‘leerschool van het leven’ en vanuit de verbondenheid met de Kerk ga je meer geloven met je hart. Ook de theologiestudie is belangrijk en een gemeenschap, waarin je over theologische vragen kunt spreken en daar een gelovig antwoord op kunt vinden. En daarna het priesterlijke werk, vanuit de verbondenheid met Christus en zijn Kerk en te midden van de mensen. De ontmoeting van mens tot mens vormt je als priester. Je komt bij mensen namens de Kerk, luistert naar hen en kunt hen met hun problemen bij God brengen.”

In de periode van 25 jaar heeft rector Broeders een aantal malen een nieuwe benoeming gekregen, waarvan de laatste de benoeming als rector is. “Telkens is het de vraag: kom en zie en volg Mij. Je weet niet wat er op je pad komt. Maar begin er maar vol vertrouwen aan en de Heer zal je daarin ondersteunen. Je doet het niet alleen, maar met anderen samen. Ik merk in gebed dat de Heer me steunt. Hij geeft me kracht en ik krijg antwoord op vragen.”

“In de huidige tijd willen mensen controle houden over hun leven. We zijn individualistischer geworden en willen het liefst alles in eigen hand houden. En dat is nou precies waar het om gaat. Als je priester of diaken wordt, volg je Jezus en ga je op weg. De toekomst ligt in Gods hand. Hij gaat met je mee. Je weet niet wat de toekomst brengt, maar je weet wel dat het samen met God is. Je gaat en doet. God roept en de Kerk zendt je.”

Als de toekomst van God is, is ook het komende studiejaar van Hem? “Zeker. We zijn een kleine en kwetsbare gemeenschap. Maar God roept mannen tot priester en diaken. En wij openen ons huis Vronesteyn voor degenen die die roepstem horen. Tegen mensen die aarzelen wil ik zeggen: leg je leven in Gods handen en minder in je eigen handen. Zet je angsten overboord. Maak datgene wat je te veel aan deze wereld hecht ondergeschikt aan hetgeen God wil en heb geen angst om te kiezen. Wil je priester of diaken worden om vanuit een diepe verbondenheid met Hem de mensen te dienen? Laat God je de kracht geven en leg je leven in zijn handen.”