“Lijkt het vaak alsof alleen de muren nog overeind staan, we mogen beseffen dat we zelf het verschil kunnen maken door open te staan voor de gaven van God en ernst te maken met ons geloof.” Op woensdag 17 april viert het bisdom de chrismamis in de HH. Laurentius en Elisabeth Kathedraal. Mgr. Van den Hende zegent de oliën en wijdt het chrisma voor de viering van de sacramenten in parochies en instellingen in het bisdom. In zijn homilie staat de bisschop stil bij de brand in de Notre-Dame.

“In Parijs hebben ze de afgelopen dagen moeten afzien. Een felle brand heeft de kathedraal helemaal verwoest. Er wordt op die plek voorlopig geen Pasen gevierd, of olie gewijd en gezegend. Gelukkig is het zo, broeders en zusters, dat de levende stenen er wél waren. Want rond die kathedraal van de Notre-Dame verzamelden zich steeds meer mensen, die ofwel gespannen keken naar de gloed aan de hemel, of baden voor een spoedig einde van de brand, of die zongen en op de knieën vielen en geëmotioneerd waren. Levende stenen, omdat je kon zien dat het mensen waren die met hun hart geloven en rond de kathedraal als het ware een extra muur vormden.”

“De muren staan nog overeind. Dat hadden ze niet meteen durven hopen, na zoveel water en hitte”, preekt de bisschop. “Als je een bouwkundige zou vragen naar de muren, dan zal die zeggen dat die door de koepel en het gewelf en uiteindelijk de sluitsteen bijeen worden gehouden. Dat is ook in geestelijk opzicht zo. We kunnen niet zonder de Heer die ons bijeenhoudt en die onze sluitsteen is” (cf. Efeziërs 2, 20-21: “De sluitsteen Christus zelf is die het hele bouwwerk in zijn voegen houdt”).

“Broeders en zusters, we mogen vandaag de plechtigheid van de oliewijding vieren met zovelen in een kathedraal die ongehavend is. Maar toch moeten we ons niet rijk rekenen en ons niet zomaar verheugen over de viering van vandaag”, aldus de bisschop. “We hebben een dak boven ons hoofd, maar we moeten ook zien dat het niet vanzelfsprekend is dat de muren nog overeind staan. Als we straks terugkeren naar de parochies in ons diocees, hebben we allemaal zo onze zorgen.”

“De Kerk is niet op zijn retour. Jezus heeft immer gezegd: ‘Ik ben met u tot het einde van de tijd’ (Matteüs 20, 20b). Maar we zijn wél aan het krimpen, heel bijzonder in ons land en in West-Europa. We moeten ook vandaag ons geloof blijven vieren, heel bijzonder in het diocesane Jaar van de Roepingen, waarin we stil staan bij onze eigen roeping.”

Aan het eind van de viering wordt een ID-kaart uitgereikt met de bijbelse woorden: hier ben ik. De bisschop vertelt hoeveel mensen deze woorden in de loop van de tijd hebben uitgesproken, zoals Abraham, Mozes, de profeten, de jonge Samuel en Maria (“mij geschiede naar uw woord, Lucas 1 , 38). Op de ID-kaart kunnen gegevens worden ingevuld van de doop, het vormsel en de eerste communie “om opnieuw in herinnering te brengen dat de Heer ons de sacramenten geeft om een fundament te geven op basis waarvan wij kunnen zeggen: hier ben ik.”

“De muren van de Kerk staan overeind, maar de toekomst van de Kerk zal, in antwoord op de roepstem van de Heer, afhangen van levende stenen die zich inzetten en steeds weer ja durven zeggen, die de weg van het evangelie zoeken en daartoe hun talenten en gaven beschikbaar stellen” (cf Matteüs 25, 14-30).

“Ook onze wereld heeft te maken met wankele muren door gebrek aan solidariteit”, vervolgt de bisschop. “Landen die elkaar niet steunen, klimaat dat verandert en dat vooral de armste landen treft. Niet voor niets spreekt paus Franciscus in zijn encycliek Laudato si’ (2015) over de wereld en de schepping als ons gemeenschappelijk huis, waarin we als mensen mogen wonen in gezamenlijkheid. En ook de muren van onze samenleving die wankel zijn hebben een dak nodig: van solidariteit, van naastenliefde, een dak dat beschutting biedt, wanneer de waardigheid van de menselijke persoon in het geding is.”

“En zo wordt de Kerk als gemeenschap van geroepenen door Christus, de gekruisigde en verrezen Heer, uitgezonden: gesterkt door de sacramenten, door te blijven bidden en met de kracht van Gods Woord in de heilige Schrift. Dat we samen en persoonlijk blijven getuigen van de verlossing (cf Collectagebed). Vertellen dat Jezus Christus leeft, ook in concrete daden van liefde (Matteüs. 25, 31-46), waarin we verbindingen leggen van solidariteit en vrede, waar we bouwen aan bruggen, in Christus’ naam (Lucas 4, 16-21).”

De collecte tijdens de chrismamis (€ 1.777) was bestemd voor Centrum Vronesteyn en voor diaconaal werk in de stad Rotterdam. Daarnaast werd tijdens de offerande vanuit parochies een voedselpakket aangedragen, als teken van de inzameling in de Veertigdagentijd voor de plaatselijke Voedselbank. De chrismamis werd muzikaal ondersteund door de Kathedrale Laurentius & Elisabeth Cantorij o.l.v. Richard Bot. Het welkom werd uitgesproken door vicaris-generaal Tjeerd Visser. Na afloop van de eucharistieviering ontvingen nog niet gedoopte geloofsleerlingen van de bisschop de catechumenenzalving in de Dagkapel. Reeds gedoopte geloofsleerlingen ontvingen een persoonlijke zegen.

• Download de homilie van Mgr. Van den Hende
  
• Lees ook: Bisdom maakt ID-kaart 'hier ben ik'

Bekijk meer foto’s. Klik op de foto hieronder om door de fotoslider te bladeren.