De St. Agathakerk in Lisse (parochie H. Willibrordus) verzorgt dit jaar voor het eerst mediavieringen. Op zondag 26 maart stelde pastoor Bouke Bosma zich voor in het Geloofsgesprek op NPO2. Hij vertelde wanneer hij zijn roeping tot het priesterschap ontdekte. En over hoe hij nu op zijn beurt andere mensen wil verwelkomen in een missionaire, gastvrije parochie.

“Ik verhuisde vanwege werk, ik had een baan in de financiële wereld, van Friesland naar Den Haag. Ik ben niet gelovig opgevoed. Ik was niet katholiek. Maar met Kerstmis 2005 ging ik naar de kerk. Er stonden hartelijke mensen aan de deur. Iemand schoof voor mij een stukje op in de bank om plek te maken. Het was een viering die blijheid uitstraalde. En de priester zei op het eind, en ik herhaal zijn woorden nu zelf vaak met Kerstmis: ‘Beste mensen, dit feest dat we vanavond hebben gevierd dat vieren we iedere zondag en daar nodig ik u voor uit.’ En ik dacht: ik ga komende zondag weer.” Na Kerstmis was het volgende belangrijke hoogfeest Pasen. “In de paaswake werden mensen opgenomen in de Kerk. En toen viel bij mij het kwartje: dit is ook voor mij, hier moet ik zijn.”

“Toen kwam er ook een gevoel dat God meer vroeg. Ik dacht erover na wat dat kon zijn en ik bleef bidden. En opeens werd helder: Hij vraagt om mij om priester te worden. Ik deed wat meer mensen met een priesterroeping in eerste instantie doen. Ik zette de hakken in het zand: nee, Heer, U vergist zich, U moet mij niet hebben, want wat weet ik daar nou van? Dat heeft een paar maanden geduurd. Maar Onze Lieve Heer is niet voor één gat te vangen. Hij stuurde mensen op me af. Een stuk of vier parochianen die onafhankelijk van elkaar tegen mij zeiden: Bouke, priester worden, is dat niet iets voor jou? En ik dacht: hoe weten ze dat nou? Ik maakte een afspraak met de pastoor en verwachtte dat die me dat wel uit mijn hoofd zou praten. Maar hij zei: goh, je bent hier eerder dan ik dacht.”

En die missionaire, gastvrije parochie? “Ik ben zelf veertig jaar onderweg geweest als niet-gelovige. En ik wil mensen zeggen: je bent welkom hier en we lopen een stukje met je mee. Zoals mensen ook met mij meegelopen zijn. En christen zijn houdt niet op bij de kerkdeur. Daar begint het pas. We zijn christen 24 uur, 7 dagen in de week. Ons geloof hoort niet achter de voordeur, maar daar buiten.”

• Bekijk het Geloofsgesprek op NPO2
• Pastoor Bosma ontving zijn opleiding en vorming tot priester voor het bisdom Rotterdam via Vronesteyn