Op zondag 25 februari kwamen ongeveer veertig jongeren uit het bisdom en van daarbuiten samen voor de Tour of Faith. De maandelijkse ontmoeting rond de bisschop vond deze keer plaats in Bodegraven (H. Willibrordus kerk, parochie Sint Jan de Doper). Pastoor Dick van Klaveren heette iedereen welkom en concelebreerde in de eucharistieviering, samen met de priesters Bouke Bosma en Stephan Kuik. Diaken Iwan Osseweijer assisteerde. Bisschop Van den Hende was hoofdcelebrant.

“We gaan op weg naar Pasen en het is belangrijk dat we in die voorbereiding op Pasen ook samen vieren”, zegt de bisschop in zijn homilie. “Je kunt voornemens maken op Aswoensdag en al gauw merken dat je er niet aan toe bent gekomen. Als we samen op weg gaan naar Pasen, gaat dat allicht beter. En daar is de Kerk ook voor bedoeld: dat we elkaar in het geloof bemoedigen en uitnodigen tot bekering, elkaar herinneren aan de liefde van God en elkaar helpen om het evangelie in ons hart te bewaren.”

De bisschop roept op om te kiezen voor het goede en tegen zonde, zoals egoïsme en geldingsdrang. “Nadat Jezus was gestorven aan het kruis en verrezen, zei Hij: vrede zij u. Kiezen wij voor die vrede van de Heer? Het betekent een zekere strijd. Strijd met jezelf om niet jouzelf in het centrum van je leven te plaatsen en met je medemens die zegt dat je vooral zelf het heft in handen moet nemen”, aldus de bisschop. “Maar als je kiest voor de Heer en zijn liefde en vrede, ga je die weg niet alleen. Je mag samen onderweg zijn en kiezen voor wat goed is en juist, voor wat eerlijk is en tot vrede strekt. En op die weg is de Heer zelf onze tochtgenoot.”

De Tour of Faith wordt daarna vervolgd in een ruimte bij de kerk, waar vrijwilligers voor koffie en thee hebben gezorgd. Ook het door de jongeren zelf meegebrachte avondeten krijgt daar alvast een plek. Nadat is bijgepraat bij de koffie, houdt de bisschop een korte catechese. De bisschop vertelt over het doopsel, het vormsel en de eucharistie (eerste communie); de drie initiatiesacramenten.

De catechese van de bisschop is de opmaat tot een gesprek in het kader van de bisschoppensynode (oktober 2024 in Rome). Wereldwijd worden daarvoor momenteel gesprekken gehouden. In Nederland werd een landelijke handreiking gemaakt met gesprekssheets. Het eerste onderwerp daarin is: ons gedoopt-zijn als basis van ons Kerk-zijn. Over de vragen daarbij gaan de jongeren aan vijf tafels met elkaar in gesprek: Welke rol speelt jouw doopsel in je betrokkenheid bij de Kerk? Op welke manieren wordt jouw parochie verrijkt door de mensen die zijn toegetreden tot de Kerk? Wat raakt je in de verhalen van anderen? Welke volgende stap(pen) zouden we kunnen nemen om een meer synodale (samen in geloof op weg) en missionaire Kerk te worden?

De vijf groepen koppelen plenair terug. “We merken dat mensen die er op een latere leeftijd bewust voor kiezen om toe te treden tot de Kerk heel veel leven geven aan de parochie. Ze hebben zin om zichzelf echt in te zetten voor de Kerk”, zegt de eerste groep. “In sommige parochies zijn vooral oudere mensen en heel weinig jongeren. We kwamen tot de conclusie dat twee dingen belangrijk zijn. Eén: dat jongeren van verschillende parochies met elkaar in gesprek gaan, zoals bijvoorbeeld bij Tour of Faith, en dingen met elkaar organiseren. En twee: dat jongeren zich tegelijkertijd ook inzetten voor hun eigen parochie, doordat ze bijvoorbeeld een jongerengroep opzetten, bij het koor gaan of acoliet worden.”

De tweede groep vindt het ook belangrijk om elkaar als jongeren te ontmoeten: “Je krijgt niet altijd leuke reacties en kunt je dan best alleen gaan voelen. In onze groep kwam ook naar voren dat God bepaalde talenten in ons gelegd heeft en waarmee we een bijdrage kunnen leveren aan de samenleving en de Kerk.” Onder de jongeren zijn er ook die meehelpen bij de voorbereiding op de eerste communie en het vormsel. Groep drie zegt daarover: “De Kerk leeft. Maar bij de voorbereiding zie je bijvoorbeeld dertig vormelingen of communicanten en daarna zijn er maar een paar die het bij blijft. En als jij in een kerk zit met alleen oudere mensen, waar vind je dan die passie en sterkte van andere jongeren? Dus inderdaad is het belangrijk dat er activiteiten georganiseerd worden. En persoonlijk vond ik de WJD heel verfrissend en ook voedend.”

Twee andere groepen hebben vooral gesproken over de doop als sacrament dat kracht geeft en over hun eigen doop. “De één kon daar wat minder over vertellen, omdat die zich er weinig van kon herinneren, de ander meer. Daarna hebben we gesproken over hoe dat alsnog, als een soort hernieuwde herinnering, je bezig zou moeten blijven houden. Bijvoorbeeld door het kruisteken met het wijwater bij de ingang van de kerk. We konden door de korte tijd niet echt de diepte ingaan over wat we zelf kunnen doen met onze roeping”, vervolgt hij, “maar een leuk idee waar we het over hadden, is dat dat je je eigen passie kunt inzetten om andere mensen te helpen. Dus gewoon datgene waar je goed in bent en waar je je comfortabel bij voelt, inzetten om iets te doen voor de Kerk of voor andere mensen buiten de Kerk en zo vanuit je geloof op jouw manier iets voor mensen betekenen.”

“Hoe kunnen we een meer synodale en missionaire Kerk zijn?” Tot en met half april kunnen parochies, religieuzen, katholieke lekenbewegingen en katholieke maatschappelijke organisaties hierover in gesprek. De vraag wordt voorgelegd vanwege de tweede fase voor de Bisschoppensynode over synodaliteit.

• Ook in gesprek vanwege de synode? Lees: Landelijke handreiking voor synodale gesprekken (bericht d.d. 15 februari 2024)